سواد بصری در طراحی داخلی

اگر بخواهیم تعریفی ساده و گویا از طراحی داخلی ارائه دهیم که روند انجام آن را برای ما روشن سازد، می‎توانیم بگوییم طراحی داخلی شامل انتخاب عناصر تشکیل‎دهنده طرح و تنظیم و ترکیب آنها برای ایجاد فضا و کیفیات کارکردی ـ زیبایی‎شناختی مورد نظر طراح و در نهایت دست‎یابی به کارکرد مناسب، زیبایی و انتقال مفاهیم و معانی است.
در طراحی داخلی، وقتی طراح از عناصر مختلف با توجه به رنگ، فرم، بافت، کیفیت و کارآیی هرکدام بهره می‎گیرد و آنها را در کارش به یکدیگر مربوط می‎سازد، در واقع بوسیله این ترکیب می‎خواهد به اهداف مورد نظر خود در طراحی آن فضا دست یابد. به عبارت دیگر، دست‎یابی به اهدافی همچون کارکرد مناسب، زیبایی بصری و تأثیر محیطی و روانی مؤثر و مثبت در طراحی داخلی، مستلزم استفاده هماهنگ، منسجم، معنی‎دار و زیبا از عناصر طراحی است. در یک طرح مطلوب همه عناصر و اجزاء ترکیب در کارکرد و تأثیر کیفی و معنایی که دارند، به هم متکی و وابسته هستند.

بر این اساس، موفقیت هر طرح بستگی کامل به چگونگی ترکیب عناصر و الگوهای سه‎بعدی فضا دارد.

 

روند کار طراح در ترکیب عناصر طراحی داخلی تا حدی با تعابیر ذهنی و احساسی آمیخته است، اما این به این معنی نیست که تعقل و تفکر آگاهانه در این زمینه نقش مهمی ندارد. ترکیب اجزای هر چیزی هم از جنبه ساختاری و مفهومی برخوردار است و هم از جنبه بصری و احساسی.

ترکیب عناصر مختلف در یک فضا مستلزم سازمان‎دهی آنها بر اساس الگوهایی است که این عناصر را به صورتی معنی‎دار و هدف‎مند به هم مرتبط کند و زمینه لازم را برای ایجاد یک کل واحد، مطابق با اهداف و خواسته‎های طراح، فراهم آورد، زیرا هیچ عنصر طراحی داخلی نمی‎تواند بدون ارتباط با عناصر دیگر و ترکیب مناسب با آنها در طرح و فضای معماری حضور یابد و مقاصد طراح را برآورده سازد.
انتخاب بجای عناصر طرح و ترکیب آنها در قالب فرم‎ها و فضاهای مناسب مستلزم قواعدی است که باید در طراحی مورد توجه قرار گیرد.