دکوراسیون منزل آپارتمان زولتان در بوداپست
دکوراسیون منزل آپارتمان زولتان در بوداپست
این آپارتمان با طراحی دکوراسیون منزل به سبک معاصر در بوداپست، مجارستان در سال 2015 توسط استودیو طراحی A + Z با بهره گیری از مبلمان پراکنده به منظور برجسته سازی انحنای شدید فضا و هدایت چشم در آن طراحی داخلی شده است.
اثرات بساوشی عمده ای در دکوراسیون داخلی سراسر آپارتمان وجود دارد، مانند رادیاتورها و لوله های کار گذاشته از کف تا سقف. آپارتمان با ترکیبی از مصالح روستایی و معاصر، بی زمانی فضا را القا می کند.
یکی از عوامل انقطاع در طراحی آرام دکوراسیون منزل ، در حمام رخ می دهد؛ که در آن کاشی های فیروزه ای روشن و قهوه ای شیری رنگ، پالت تک رنگ را تفکیک می کند. و در آشپزخانه، جایی که کابینت های خاکستری تیره اثر کاشی های سفید را متعادل کرده و کف چوبی معمارانه به شکلی ماهرانه بر رنگ کرم دیوار تأکید می کند.
اتاق خواب دارای رنگ سفید نرم است، انحنای شدیدی در فضا و سقف چشمگیر مورد تاکید قرار گرفته و قوس های چند لایه چشم را به گوشه مختص تختخواب هدایت می کند. کف چوبی رنگ شده با الگوبی معمارانه توسط قالیچه ها تلطیف شده است. یک درب در دیوار مقابل به بالکن سفید منحنی کوچکی، مشرف به معماری زیبای شهر باز می شود.
تهیه و ترجمه: تحریریه گروه معماری و دکوراسیون داخلی شاه توت
شکل گیری طراحی داخلی کافه و کافی شاپ در جهان
گستره ی قابل توجهی از اصطلاحات آشنا برای شرح آن دسته از مکان هایی که در آنها انواع نوشیدنی و غذا در طول روز یا شب سرو می شود وجود دارد. اصطلاحات کافه تریا، کافه و کافی شاپ همگی در اشاره به طیف مکان هایی به کار می رود که معماری و سبک دکوراسیون داخلی آنها بر اساس نوع نوشیدنی و غذا که سرو می شود چیدمان می شوند. این نمود از یک سو تعیین کننده ی یک موقعیت نسبتا جدید است که در آن زمانی که یک فرد یا گروهی از افراد تصمیم می گیرند که نوشیدنی میل کنند و همزمان گپ و گفت و گوی کوتاهی هم داشته باشند، می توانند مکانی مناسب رده ی سنی و یا متناسب با گروه اجتماعی و فرهنگی خود انتخاب کنند و از سوی دیگر، تعیین نامهای مختلفی برای این مکان نشان می دهد که طراحان دکوراسیون داخلی تلاش می کنند ویژگیهای متنوع نوشیدنیها و غذاهایی که در این محل مذکور عرضه می شود را پر رنگ تر سازند.
شاید در بیست سال اخیر ماهیت "پیوند میان گروه های مختلف" دلیلی برای تجربه های فراوان در شکل گیری طراحی داخلی کافه و کافی شاپ و مکان های جمعی در قالب طرح های اولیه، نحوه ی چیدمان آنها، سبک و آرایش آنها باشد. تکامل تدریجی در این حوزه به صورت پیوسته بوده و بدیهی ست که این تکامل، سایر مکان های جمعی را نیز شامل می شود. مکان هایی همچون رستوران که در آنها راه حل های معماری در مقایسه با مکان هایی که افراد تنها به منظور نوشیدن در آنجا متوقف می شوند، نقش مهم تری را ایفا می کنند.
از دهه ی 1980 به بعد، طراحان دکوراسیون در ارتباط با این مکان ها به عنوان مراکزی که دارای تاثیرگذاری اجتماعی بر نحوه ی رفتار افراد جامعه بوده، برخورد می کنند؛ در این مکان ها انواع تنظیمات استاندارد معماری –همچون پرده ی پشت صحنه در تئاتر- به کار می رود تا زمینه ای مناسب برای گردهم آیی های اجتماعی فراهم آورند. بنابراین باید توجه داشت که این مکان ها به طور عمده جهت مطابقت با ایده ی اجتماعی گروه مخاطب(کاربران) طراحی می شوند و همین امر می تواند دستاویز یا بهانه ای برای معرفی عناصر منعطف طراحی به طیف گسترده ای از مخاطبان عام و خاص باشد. از یک دیدگاه چنین بیان می شود که دقیقا بعد از طراحی کافه ی کاستس (Café Costes) توسط فیلیپ استارک، این مکان به عنوان یک معیار –حداقل در قالب گرایش های وابسته به سبک- قلمداد شد و این دسته از مکان های جمعی تبدیل به کارگاههای طراحی شدند؛ همین جا بود که ایده های عمومی که ناشی از مبله کردنهای سفارشی با بلندپروازیهای نسبتا سطحی بود، به سرعت جای خود را در این عرصه باز کرد. در حال حاضر طراحان داخلی و دکوراسیون به عنوان کارشناسان و صاحب نظرانی هستند که عقاید جدیدی در حوزه ی سلیقه را مطرح و آخرین تغییرات در ارتباط با سبک و شیوه های رفتار اجتماعی را بیان می کنند. بدین سان طراحی کافه به مرحله ای از تولید متمرکز و نوسازی وارد شد که تا کنون هیچ نشانه ای از تضعیف در آن نمایان نیست.
ترجمه: مهسا کامی شیرازی
منبع: سایت معماری و دکوراسیون داخلی شاه توت
بازسازی ساختمان تئاتر سلطنتی یورک
تئاتر سلطنتی یورک پس از یک بازسازی قابل توجه توسط د ماتوس رایان، که به طور چشمگیری فضا و تجربه ی بازدید کننده ی تئاتر را تغییر می داد بازگشایی شد.
De Matos Ryan:Architects
Location: United Kingdom, St Leonard"s Pl, York YO1, UKProject
Architect: Raquel Borges
Area: 3213.0 sqm
Project Year: 2016
این سالن تئاتر در سال 1744 ساخته شد و از آن زمان با چند تغییر و بازسازی ساختمان در طول سال ها، شامل ساخت یک لابی جدید، یک غرفه طاقی بتنی در کنار اتاق اصلی توسط پاتریک گوین در سال 1967 به کار خود ادامه داده است. بازسازی مجدد از درجه ی 2 در ساختمان های ذکر شده تمام ظرفیت یک مجموعه که به صورت افزایشی طی 270 سال ساخته شده بود را آزاد می کرد. این بازسازی ساختمان تئاتر سلطنتی یورک فضای اضافی به تئاتر اضافه می کرد که به منظور برآورده کردن و دربرگرفتن جمعیت بیشتر به صورت اضطراری مورد نیاز بود، و در نتیجه ی آن مردم بیشتری داخل می شدند و فرصتی برای افزایش درآمد ایجاد می شد، که موجب می شد تا تئاتر از لحاظ مالی در آینده آسوده خاطر تر باشد.
معرفی دو ورودی جدید به لابی با طراحی مجدد افراطی که از خیابان مشهود بودند موجب شد تا یکی از آنها برای اولین بار یک ورودی به تئاتر از سمت جنوب فراهم کند. ایجاد یک فضای لابی جدید زیر ردیف جلو[1] در پشت جایگاه ویژه با بازشو هایی که قبلاً در آنجا قفسه وجود داشت، و شیشه هایی در ردیف ستون های ویکتوریایی قابل توجه ترین تغییرات مقابل خانه بودند. آنها یک آزادی گردش بزرگتر فراهم می کردند، که برای اولین بار به تعمیم پاتریک گوین (اتاق چپ) به راه پله های گرجستانی و اتاق Keregan (اتاق راست) متصل شده بود.
این فضای تازه یافت شده برای یک خوشآمد گویی، جمع شدن و جهت گیری مفید بود. این فضا همچنین فرصتی برای آشکار کردن میراث تئاتر و محوطه فراهم می کرد، و ارتباطاتی قانع کننده بین گذشته و حال ایجاد می کرد. یک طبقه ی موزاییکی مرمر نما که با منبت کاری الگو سازی شده است هندسه ی قرون وسطایی را آشکار می کند که زمانی لابی جدید در آن مکان قرار داشت، در حالی که راهرو اصلی اکنون از درون لایه بندی ردیف دیوار ستون قابل دسترسی است. با در بر گرفتن یک کافه ی رو به خیابان و خوشآمد گو به منظور ترغیب مردم برای داخل شدن که به راحتی از خارج مشهود است، ردیف ستون ویکتوریایی یک نمای متحرک لعاب دار به خیابان داده است. فرش قرمزی که کف ردیف ستون را پوشش می دهد ممکن است به عنوان یک زبان طنز آمیز در گونه دیده شود که خلق و خوی تئاتر را برای تمامی بازدید کننده ها و افراد برجسته نمایان می کند.
برای کمک به ارتقا تجربه ی مخاطب و بازدید کننده، نصب سرویس های بهداشتی جدید در هر دو سمت کاخ در تمامی طبقات زمان صبر در مدت زمان های اوج ورودی را کاهش می دهد. لابی ها و عایق های صوتی جدید فضاهایی روی تمامی طبقات برای اجرای های غیر رسمی شامل موزیک و مشاعره ایجاد می کند. عایق های صوتی به کافه، رستوران و بار ها اجازه می دهند تا در مدت اجرا ها به فعالیت خود ادامه دهند، و فرصت ایجاد درآمد را افزایش می دهد. با ایجاد درهای جلویی کمکی به لابی و یک محدوده از پیشخوان ها که تنوعی از کاربران را در خود گنجانده اند دسترسی ها بهبود یافته اند، دسترسی گام به گام از خیابان به سالن، و نصب یک آسانسور برای دسترسی ردیف جلو و طبقه ی اول تئاتر برای اولین بار نیز در این امر نقش مهمی داشته اند.
اتاق پاتریک گوین در سال 1967 در مبحث دکوراسیون داخلی به دقت مرمت شد تا درهم و برهمی آن از بین برود و با بهبود پوشش کف و مبلمان، بروزرسانی روشنایی ها و تعویض نور های سقفی مجددا با هدف طراحی اصلی همخوانی داشته باشد. موقعیت دهی مجدد کافه، بار و گیشه به فضای جدید زیر ردیف اول باعث شد تا حیات مجددی به دید اصلی گوین به کاخ روی طبقه ی همکف و رستوران بیسترو دمیده شود.
بروزرسانی های سالن اصلی هم برای مخاطب و هم برای اجرا کنندگان مفید بوده است. صندلی های جدید در سرتاسر جایگاه ویژه نصب شدند، تهویه ی هوا و عایق کاری سالن اصلی و گالری راحتی را همراه با صرفه جویی در انرژی به همراه داشته است. شیارهای جایگاه ویژه افزایش یافتند تا مخاطب بتواند به ردیف جلو برسد و سالن را یکپارچه حس کند. گالری مجدداً شیاربندی شد تا مسیرهای دید بهبود یابند، افزایش گزینه های بلیت مردم را ترغیب می کرد تا دسترسی راحت تری به تمامی طبقات داشته باشند. پیش از شیاربندی سکو بسیاری از شرکت های تئاتری به دلیل محدودیت های سطح شیبدار مورد نیاز برای محوطه یورک را در انتهای تور خود می گذاشتند. تغییرات در صحنه و ارکستر دامنه ی امکانات فرهنگی را گسترش داد و سلامتی و ایمنی را با ایجاد دسترسی، یک سکوی مسطح و یک راه عبوری بهتر به زیر سکو توسعه داد. سکوی مدولار مسطح جدید یک برنامه را قادر می ساخت تا شامل رقص باشد و همچنین نوآوری های بیشتر را ترغیب می کرد.
[1] Dress Circle
تهیه و تنظیم: تحریریه گروه معماری و دکوراسیون داخلی شاه توت
استفاده از مطالب سایت تنها با ذکر منبع ودرج لینک سایت شاه توت مجاز می باشد.